Zmiany chorobowe w obrębie ludzkich oczu powstają w wyniku narażenia na wiele szkodliwych czynników czy zachowań. Niewłaściwa higiena czy stosowanie nieodpowiednich środków kosmetycznych powoduje wystąpienie podejrzanego zaczerwienienia czy guzków na powiekach. Rozpoznaniem postawionym przez lekarza w takim przypadku może być jęczmień na oku.

Czym jest jęczmień?

Jęczmień to nic innego jak miejscowe zakażenie powiek. Jego powstanie związane jest z zatkaniem gruczołów łojowych lub potowych oka a następnie z wtórną infekcją bakteryjną (najczęściej o etiologii gronkowcowej). Jest to dość częste schorzenie, które częściej występuje u dorosłych aniżeli u dzieci. Pojawienie się jęczmienia powiązane jest z nadmiernym wydzielaniem androgenów czy dysfunkcją gruczołów oka. Ponadto, obserwuje się go częściej u osób z cukrzycą, łojotokowym zapaleniem skóry czy trądzikiem różowatym.

Objawy jęczmienia

Pierwszym zauważalnym objawem choroby jest zaczerwienie oraz obrzęk całej powieki, które z czasem ulega miejscowemu ograniczeniu. Taki bolesny i ograniczony obrzęk może być jednostronny lub dwustronny, pojedynczy lub mnogi. Dodatkowo, prócz bólu chory może odczuwać swędzenie i łzawienie oka a także jego ropienie. W przypadku kiedy jęczmień przechodzi w postać przewlekłą, może dochodzić do powstania niebolesnego guzka – gradówki. Sam jęczmień nie powoduje zaburzeń widzenia, ewentualnie czasami może pojawić się nadwrażliwość na światło. Inaczej jest w przypadku gradówki. W przypadku jej dużych rozmiarów może dochodzić do ucisku na rogówkę a tym samym wywołania astygmatyzmu oraz zaburzenia ostrości wzroku do dali i do bliży.

Co na jęczmień na oku polecają specjaliści?

Jęczmień na oku z reguły ulega samoograniczeniu i samoistnemu pękaniu w przeciągu jednego do do dwóch tygodni. W leczeniu stosuje się głównie rozgrzewające okłady i masaż oraz miejscową antybiotykoterapię. Co na jęczmień na oku? Ciepłe kompresy umożliwiają ogrzanie zmiany chorobowej a tym samym odblokowanie ujścia zaczopowanych gruczołów ocznych. Rolą antybiotyku jest natomiast ograniczenie bakteryjnej infekcji. Znany domowy sposób, jakim jest pocieranie zmiany złotą obrączką, nie ma wielkiego znaczenia ze względu na sam materiał, lecz jedynie proces pocierania a tym samym ogrzania i odblokowania ujścia zaczopowanych gruczołów. W przypadku braku efektów leczenia zachowawczego, istotne jest udanie się do lekarza. W tym wypadku konieczne może być zastosowanie antybiotykoterapii ogólnej w przypadku szerzącego się zakażenia bakteryjnego lub chirurgiczne usunięcie zmiany.